Se i frëdi tòmbi anquaicòs i séntu ad cul dulùr,o Calvo,che i pruvùma quand i pensùma a cùi cun nustalgìa ca i vulìvu tàntu bén e dès ién pü o i pianzùma i amùr che iùma avì 'n témp,nén d'èsi mòrta giùuna,sta sicür, i fa a Quintìlia mal mè i fa piazì che ti tai völi sémp 'ncù tàntu bén.

Si quicquam mutis gratum acceptumve sepulcris
accidere a nostro, Calve, dolore potest,
quo desiderio veteres renovamus amores
atque olim missas flemus amicitias,
certe non tanto mors immatura dolori est
Quintiliae, quantum gaudet amore tuo.