Hòmuda,al dizìva,anvéce ad còmuda
e 'nvéce ad còrni al prunünciàca horni
e püsè 'l fàva sénti i aspirà e pü 'l cardìva d'avéi bén parlà.Cuzì,i crëd già,so màma e 'l nònu lìbero e ànche 'l nònu e la nòna dla so màri.Duvìva èsi 'n vìsi 'd cùla cà ad prunüncè l' h cuzì 'ncarcà.Andà lü 'n Sìria,a iéru a post i urìi,cùli paròli,dès,dùsi,ligéri zmiàva nànca i füisu cùli 'd prìma.Cun dìu völ,pensàvu,sarùma 'n pàce.Di 'n culp anvéce i r'va na nutìsia:che da quand lü l'éra rivà là l'éra pü nén tranquìl nànca lo Iònio,ma pütòst agità 's cimàva Hiònio.

Chommoda dicebat, si quando commoda vellet
dicere, et insidias Arrius hinsidias,
et tum mirifice sperabat se esse locutum,
cum quantum poterat dixerat hinsidias.
Credo, sic mater, sic liber avunculus eius,
sic maternus avus dixerat atque avia.
Hoc misso in Syriam requierant omnibus aures:
audibant eadem haec leniter et leviter,
nec sibi postilla metuebant talia verba,
cum subito affertur nuntius horribilis:
Ionios fluctus, postquam illuc Arrius isset,
iam non Ionios esse sed Hionios.