Piàntla lì,Catùllo da fè 'l maznà
sa l'è finìa,l'è finì,bon,bàsta.A ién pasà cùi dì,cùi mumént d'or quand ti t'andàvi 'ndua lé 't minàva. An bén mè a lé tàgliu vurrè pü 'nsün'a.I fàvi 'nsèma i vos giöc d'amùr,se ti 't dizìvi sì,e lé nén no.Dès bàsta,l'è dit lé.Dìlu ànche ti,süstè l'è inütil lònche urmài iè pü e tirè avànti a fè vìta mischìn'a.Na bèla crus ansìma e pö,rezìst.Dì:'Tànti salüt,Catùllo ha chiùzo.Sa ''t völi nén,lü 't ciamrà pü,sicür,ma ti,vàrda,at va mal,at sarè d'ansün.Che vìta at duvrè fè o dizgrasià?a chi t'azmiirè bèla?chi at ciarcrà?a chi t'ai dè i bazìn e 't mòrdi i làvar.'Ah ti,Catùllo,fèrmu lì,rezìst.

Miser Catulle, desinas ineptire,
et quod vides perisse perditum ducas.
Fulsere quondam candidi tibi soles,
cum ventitabas quo puella ducebat
amata nobis quantum amabitur nulla.
Ibi illa multa cum iocosa fiebant,
quae tu volebas nec puella nolebat,
fulsere vere candidi tibi soles.
Nunc iam illa non vult: tu quoque impotens noli,
nec quae fugit sectare, nec miser vive,
sed obstinata mente perfer, obdura.
Vale puella, iam Catullus obdurat,
nec te requiret nec rogabit invitam.
At tu dolebis, cum rogaberis nulla.
Scelesta, uae te, quae tibi manet uita?
Quis nunc te adibit? cui videberis bella?
Quem nunc amabis? Cuius esse diceris?
Quem basiabis? Cui labella mordebis?
At tu, Catulle, destinatus obdura.