Satà davzìn che ,santénd Càlvo
acüzè al Vatìnio,mè tlu 'nciudàva bén
cul maramàu,
l'è sautà sü a dì ausànd i man:
'Cristu,se 'l pàrla bén cul piciurlìn'

Risi nescio quem modo e corona,
qui, cum mirifice Vatiniana
meus crimina Calvus explicasset,
admirans ait haec manusque tollens:
"di magni, salaputium disertum!"