Primavéra uramài fà l'ària tëbia,ién chità i tempèsti dl'equinòsi,zmursà 'ntl'ariëta dùsa dal favònio.Via adès Catùllo dài camp ad Frìgia.L'è cumincià a fè càud chi a Nicéa.Ai sità andùma tant famùzi d'Azia.Na zmàngia na gran vòia 'd cambiè ària.Pölu pü nén stè fèrm i pé che i frìzu.Car amìs e cumpàgn,tànti salüt.Da 'n post luntàn iéru partì ansèma,dès ognadün a völ turnè cà sùa.

Iam ver egelidos refert tepores,
iam caeli furor aequinoctialis
iucundis Zephyri silescit aureis.
Linquantur Phrygii, Catulle, campi
nicaeaeque ager uber aestuosae:
ad claras asiae volemus urbes.
Iam mens praetrepidans avet vagari,
iam laeti studio pedes vigescunt.
O dulces comitum valete coetus,
longe quos simul a domo profectos
diversae varie viae reportant.