Cà tùa,Fùrio,ad servitùr tnè mìa,
al cumò ti t'è nén par ténji i sold,
t'è nén cìmas né ragn,t'è nànca 'l föc.
Ti 't vìvi ansèma 'l pàri e la marëgna
che iàn di dént che i fràcu fin'a 'l péri
ti 't vìvi bén cà tùa ,mèc to pàri 
e la gàba zgurëgna dla so dòna
,a l'è nén véra,a ia stéi tüti bén.
Na stòmi 'd fer che 'l digerìs al péri e i vìvi tranquìl 
sénsa sagrìn.Che 'v pìa föc la pàia,
iéi nén pagüra o che 'v rubàta dos e 'v pìa sùta ma ànche quaidün dla cà 'v tàia la gùla o 'v dàga an quài bucòn anvelenà.
Di si perìcui vùi gnéi pròpi mìa.
I séi pü sëc,pü dür che i còrni 'd bö
o 'd lònche al mond pöl èsi ancù pü sëc.
Sfìdu mi,sémp sul,frëd e mangè nén,
mè 's fa tenénd sa diéta stè nén bén.
Vùi séi nan che l'è südùr,salìva e nànca narìc',caren'a,stìsa al nas e quant a puzìa iè ànche cùsta:al cü pulìt mè 'n busulìn dla sal,
parchè,'nti n'àni i andaréi dés volti 
e i féi dal fàvi sëchi e dla giarëta che ànche a pièi 'n man e zbargnachèi fan nànca udùr e i làsu i dì pulìt.
Ma ti tat réndi cünt di si vantàgi,
l'è nén ròba da poc,da campè vìa.
Ta spéri sémp da vìnsi 'n luterìa 
ma ti t'è l'om pü furtünà che i sìa.

Furi, cui neque servus est neque arca
nec cimex neque araneus neque ignis,
verum est et pater et noverca, quorum
dentes vel silicem comesse possunt,
est pulcre tibi cum tuo parente
et cum coniuge lignea parentis.
Nec mirum: bene nam valetis omnes,
pulcre concoquitis, nihil timetis,
non incendia, non graves ruinas,
non facta impia, non dolos veneni,
non casus alios periculorum.
Atque corpora sicciora cornu
aut siquid magis aridum est habetis
sole et frigore et esuritione.
Quare non tibi sit bene ac beate?
A te sudor abest, abest saliva,
mucusque et mala pituita nasi.
Hanc ad munditiem adde mundiorem,
quod culus tibi purior salillo est,
nec toto decies cacas in anno;
atque id durius est faba et lapillis.
Quod tu si manibus teras fricesque,
non umquam digitum inquinare posses
haec tu commoda tam beata, Furi,
noli spernere nec putare parui,
et sestertia quae soles precari
centum desine: nam sat es beatus.