O mè sità che 'nsal pont vèc' 't vurìi,mè 's fa par al carvè,sautè e balè.La to pagüra che sùta 'l to péis cun cùli gambitìn'i tant sütìli,la pasarèla fàga che fè pluff,e 's sèta là giü 'n fond a cùla pàuta.T'àugur che t'àbii 'n pont tüt fat mè 's dév,che 's pöda balè fin'a la curénta,ma fàmi prìma asìsti a sa spetàcul che mèc pinsèi am vén pròpi da rìdi.At vëdi an mè paizàn vulè dal pont,andè giü cun la tèsta mè 'n saiòc,piantèsi là an cùla bögia 'd pàuta che la fa mòri tant ca l'è spüsénta.A l'è na gròsa ciùla,cun an sarvèl di 'n maznajìn 'd dùi àni che so pàri ancù dundòn'a 'n bras par fèlu dòrmi.Pensè:a l'ha na spùza che l'è 'n fiùr,ardìa e frësca mè 'n butòn ad röza,tënra e pien'a 'd vìta mè 'n cravìn,da guarnè a vìsta mè l'üga madüra, e lü i guarda nan e i làsa fè tüt lònche lé la völ,niù 'mpòrta nén mè na sëpa dn' unìsi che iàn taià an rìva an fos,cuzì a l'è 'mbabià,an vér campiòn ad sensibilità.Gnénte 'l vëd,gnénte 'l sént,mè 'ndurmantà,lü nànca quàzi 'l sa sa l'è al mond.E mi i völ vëdlu andè giü dal pont,chisà che 'n cùla pàuta e 'n cul paciòc a finìsa par dizvigèsi 'n poc o rastrà là piantà e sprufundà mè 'l fèr che na quài müla a l'è lasà

O Colonia, quae cupis ponte ludere longo,
et salire paratum habes, sed vereris inepta
crura ponticuli axulis stantis in redivivis,
ne supinus eat cavaque in palude recumbat:
sic tibi bonus ex tua pons libidine fiat,
in quo vel Salisubsali sacra suscipiantur,
munus hoc mihi maximi da, Colonia, risus.
Quendam municipem meum de tuo volo ponte
ire praecipitem in lutum per caputque pedesque,
verum totius ut lacus putidaeque paludis
lividissima maximeque est profunda vorago.
Insulsissimus est homo, nec sapit pueri instar
bimuli tremula patris dormientis in ulna.
cui cum sit viridissimo nupta flore puella
et puella tenellulo delicatior haedo,
adseruanda nigerrimis diligentius vuis,
ludere hanc sinit ut lubet, nec pili facit uni,
nec se sublevat ex sua parte, sed velut alnus
in fossa Liguri iacet suppernata securi,
tantundem omnia sentiens quam si nulla sit usquam;
talis iste meus stupor nil videt, nihil audit,
ipse qui sit, utrum sit an non sit, id quoque nescit.
Nunc eum volo de tuo ponte mittere pronum,
si pote stolidum repente excitare veternum,
et supinum animum in gravi derelinquere caeno,
ferream ut soleam tenaci in voragine mula.