Alvàro am tròva che i bamblàn an piàsa
e "Ven cun mi"  'm dis "vad da l'amìza",
na pütanèla gnente mal,simpàtica,
almenu a giüdichè a prima vìsta,
e là,mè 's fa,'s cumincia a ciaciarè
"la Bitìnia mé l'è,mè che l'è 'ndàti,
l'è véra che 's fa i sold an quantità?"
iù rispundì mè l'éra:"Antra i Bitìni,al so pretùr e tüta la coòrte iéra  nén tant da fè al vèrzi gràsi, spécie cun an pretùr tant zmangiasòn che znu fregàva ad tüta la coòrte,"ma alménu" 'n ciàmu, "t'avrè bén crumpàlu,vìsto che 'n cùi post a ién pròpi speciài an quài marcantòni,cùi da letìga",
e mi,par blaghè 'n poc davànti a cùla,"Eh,dis,cuzì mal pöi l'è nén andàmi,
se ànche la pruvìncia l'è nén bòn'a,
da nén pudéi cumprèmi öt umnasòn".
Veramént iàva nanca n'umnitìn,se i avéisa duvì fè al sarmantìn,che 'm traspurtéisa 'l pé di 'n taulìn.E cùla alùra cun na fàcia 'd tòla:"Catullo,sént,tam farìi 'n piazì?t'avrìi da 
prestèmii 'n mumentìn parchè i duvrìa 'ndè al témpio 'd Seràpide." "Dàzi,bèla fìa,'t fè cunfüziòn,a l'è scapàmi dit che iéru i mè,
ma veramént a l'è cumpràsii 'l Cìnna,
va bén che so o mè l'è franc istès,
pös pièi quand i völ mè i füisu i mè
ma t'è antipàtica e maladücà,
a iün tai làsi nànca tirè 'l fià".

Varus me meus ad suos amores
visum duxerat e foro otiosum,
scortillum, ut mihi tum repente visum est,
non sane illepidum neque invenustum.
Huc ut venimus, incidere nobis
sermones varii: in quibus, quid esset
iam Bithynia; quo modo se haberet;
et quonam mihi profuisset aere.
Respondi id quod erat, nihil neque ipsis
nec praetoribus esse nec cohorti,
cur quisquam caput unctius referret,
praesertim quibus esset irrumator
praetor, nec faceret pili cohortem.
"At certe tamen" inquit "quod illic
natum dicitur esse, comparasti
ad lecticam homines." Ego, ut puellae
unum me facerem beatiorem,
"non" inquam "mihi tam fuit maligne,
ut, provincia quod mala incidisset,
non possem octo homines parare rectos."
At mi nullus erat nec hic neque illic,
fractum qui veteris pedem grabati
in collo sibi collocare posset.
Hic illa, ut decuit cinae diorem,
"quaeso" inquit "mihi, mi Catulle, paulum
istos commoda, nam volo ad Serapim
deferri." "Mane," inquii puellae,
"istud quod modo dixeram me habere,
fugit me ratio: meus sodalis
Cinna est Gaius - is sibi paravit;
verum utrum illius an mei, quid ad me?
Utor tam bene quam mihi pararim.
Sed tu insulsa male et molesta vivis,
per quam non licet esse neglegentem!"