Als iets dit stomme graf
een weldaad kan verschaf,
dan is het wel verdriet,
dat onze liefde, eens teniet,
opnieuw beleeft, en vriend-
schap, eens vergaan, opnieuw beweent.
Daarom, o Calvus, vind niet vreemd:
Jouw liefde die Quintilia vreugde bood,
verdrong de smart van vroege dood.

Si quicquam mutis gratum acceptumve sepulcris
accidere a nostro, Calve, dolore potest,
quo desiderio veteres renovamus amores
atque olim missas flemus amicitias,
certe non tanto mors immatura dolori est
Quintiliae, quantum gaudet amore tuo.