Weraniuszu stojący nad wszystkimi z trzystu tysięcy moich przyjaciół!
Czy przybyłeś do domu ,do twoich braci jednomyślnych i bóstw
opiekuńczych oraz staruszki matki?
Przybyłeś ,o wiadomości dla mnie szczęśliwe!
Będę oglądał Cię nietkniętego i słuchał
opowiadającego Hiberusa o miejscach ,czynach ,narodach i jak jest w twoim
zwyczaju uścisnę twój kark miły,
usta i oczy ucałuję.
Ilu jest ludzi szczęśliwszych niż ja?
Co jest weselsze i szczęśliwsze?

Verani, omnibus e meis amicis
antistans mihi millibus trecentis,
venistine domum ad tuos penates
fratresque unanimos anumque matrem?
Venisti. O mihi nuntii beati!
Visam te incolumem audiamque Hiberum
narrantem loca, facta, nationes,
ut mos est tuus applicansque collum
iucundum os oculosque suaviabor?
O quantum est hominum beatiorum,
quid me laetius est beatiusve?