Wróbelek, rozkosz mej dziewczyny
Z którym bawi się, którego przy piersi trzyma
Któremu palec pierwszy daje chciwemu
I powoduje zazwyczaj tym, że gryzie ją mocno
Nie wiem, kiedy stęskniona ma lśniąca
Ma ochotę z czymś miłym się pobawić
I małą pociechą jest to dla jej bólu,
Wierzę, że po to by silny ból ustał:
Z nią bawić się również sam będę mógł
I smutek duszy postarasz się uwolnić

Passer, deliciae meae puellae,
quicum ludere, quem in sinu tenere,
cui primum digitum dare appetenti
et acris solet incitare morsus,
cum desiderio meo nitenti
carum nescio quid lubet iocari
et solaciolum sui doloris,
credo ut tum gravis acquiescat ardor:
tecum ludere sicut ipsa possem
et tristis animi levare curas!