Komu dedykuje ten czarujacy tomik,
ledwie spolerowany pumeksu kamieniem ?
Tobie Korneliuszu, byœ móg³ znaleŸæ
me wersy warte cokolwiek.
Gdy w tym czasie, Ty sam
odwazyles sie zawrzec
wiek caly W³och historii na kartach trzech ...
Nauczony przez Jupitera i doœwiadczenie !
Z powodu tego zatrzymaj tomik ten
jakim jest, O patronko dziewico,
Niech przetrwa wiecej niz nasze pokolenie.

Cui dono lepidum novum libellum
arida modo pumice expolitum?
Corneli, tibi: namque tu solebas
meas esse aliquid putare nugas.
Iam tum, cum ausus es unus Italorum
omne aevum tribus explicare cartis...
Doctis, Iuppiter, et laboriosis!
Quare habe tibi quidquid hoc libelli—
qualecumque, quod, o patrona virgo,
plus uno maneat perenne saeclo!