Lēsbĭă mī praēsēntĕ uĭrō mălă plūrĭmă dīcĭt.
haēc īllī fătŭō māxĭmă laētĭtĭă est.
mūlĕ. nĭhīl sēntīs. sī nōstri ōblītă tăcērĕt
sāna ēssēt. nūnc quōd gānnĭt ĕt ōblŏquĭtŭr
nōn sōlūm mĕmĭnīt sēd quaē mūlto ācrĭŏr ēst rēs
īrātā est. hōc ēst ūrĭtŭr ēt lŏquĭtŭr.

Lesbia mi praesente viro mala plurima dicit:
haec illi fatuo maxima laetitia est.
mule, nihil sentis? si nostri oblita taceret,
sana esset: nunc quod gannit et obloquitur,
non solum meminit, sed, quae multo acrior est res,
irata est. hoc est, uritur et loquitur.