quaērīs quōt mĭhĭ bāsĭātĭōnēs
tūaē Lēsbĭă sīnt sătīs sŭpērquĕ.
quām māgnūs nŭmĕrūs Lĭbŷssae hărēnaē
lāsārpīcĭfĕrīs iăcēt Cÿrēnīs
ōrāclūm Iŏuĭs īntĕr aēstŭōsī
ēt Bāttī uĕtĕrīs săcrūm sĕpūlcrŭm.
aūt quām sīdĕră mūltă cūm tăcēt nŏx
fūrtīuōs hŏmĭnūm uĭdēnt ămōrēs.
tām tē bāsĭă mūltă bāsĭārĕ
uēsānō sătĭs ēt sŭpēr Cătūllō est
quaē nēc pērnŭmĕrārĕ cūrĭōsī
pōssīnt nēc mălă fāscĭnārĕ līnguă.

Quaeris, quot mihi basiationes
tuae, Lesbia, sint satis superque.
quam magnus numerus Libyssae harenae
lasarpiciferis iacet Cyrenis
oraclum Iovis inter aestuosi
et Batti veteris sacrum sepulcrum;
aut quam sidera multa, cum tacet nox,
furtivos hominum vident amores:
tam te basia multa basiare
vesano satis et super Catullo est,
quae nec pernumerare curiosi
possint nec mala fascinare lingua.