quaēnām tē mălă mēns mĭsēllĕ Rāuĭde
ăgīt praēcĭpĭtem īn mĕōs ĭāmbōs.
quīs dĕūs tĭbĭ nōn bĕne āduŏcātŭs
uēcōrdēm părăt ēxcĭtārĕ rīxăm.
ăn ūt pēruĕnĭās ĭn ōră uūlgī.
quīd uīs. quālĭbĕt ēssĕ nōtŭs ōptās.
ĕrīs quāndŏquĭdēm mĕōs ămōrēs
cūm lōngā uŏlŭīsti ămārĕ poēnā.

Quaenam te mala mens, miselle Ravide,
agit praecipitem in meos iambos?
Quis deus tibi non bene advocatus
vecordem parat excitare rixam?
An ut pervenias in ora vulgi?
Quid vis? Qualubet esse notus optas?
Eris, quandoquidem meos amores
cum longa voluisti amare poena.