saēpĕ tĭbī stŭdĭōso ănĭmō uēnāntĕ rĕquīrēns
cārmĭna ŭtī pōssēm mīttĕrĕ Bāttĭădaē.
quī tē lēnīrēm nōbīs. neū cōnārērĭs
tēla īnfēstă mĕūm mīttĕre ĭn ūsquĕ căpŭt.
hūnc uĭdĕō mĭhĭ nūnc frūstrā sūmptum ēssĕ lăbōrĕm
Gēllī. nēc nōstrās hīc uălŭīssĕ prĕcēs.
cōntrā nōs tēla īstă tŭa ēuītāmŭs ămīctū.
ēt fīxūs nōstrīs tū dăbīs sūpplĭcĭŭm.

Saepe tibi studioso animo venante requirens
carmina uti possem mittere Battiadae,
qui te lenirem nobis, neu conarere
tela infesta meum mittere in usque caput,
hunc uideo mihi nunc frustra sumptum esse laborem,
Gelli, nec nostras hic ualuisse preces.
contra nos tela ista tua evitabimus amitha
at fixus nostris tu dabis supplicium.