Aūfīlēnă. bŏnaē sēmpēr laūdāntŭr ămīcaē.
āccĭpĭūnt prĕtĭūm quaē făcĕre īnstĭtŭŭnt.
tū quōd prōmīstī mĭhĭ. quōd mēntīta ĭnĭmīcă es.
quōd nēc dās nēc fērs saēpĕ. făcīs făcĭnŭs.
aūt făcĕre īngĕnŭaē est aūt nōn prōmīssĕ pŭdīcaē
Aūfīlēnă fŭīt. sēd dătă cōrrĭpĕrĕ
fraūdāndo ēffēctīs plūs quām mĕrĕtrīcĭs ăuāraē est.
quaē sēsē tōtō cōrpŏrĕ prōstĭtŭĭt.

Aufillena, bonae semper laudantur amicae:
accipiunt pretium, quae facere instituunt.
tu, quod promisti, mihi quod mentita inimica es,
quod nec das et fers saepe, facis facinus.
aut facere ingenuae est, aut non promisse pudicae,
Aufillena, fuit: sed data corripere
fraudando officiis, plus quam meretricis auarae
quae sese toto corpore prostituit.