Ja por kiu do ĉarman ĉi libreton,

per pumiko sekega poluritan?

Kornelio, por vi: ĉar vi kutimis

pensi miajn spritaĵojn iel indaj,

jam dum kiel unua de l’ Italoj

vi kuragxis mondhistorion verki

en tri libroj, ho Jovo: pezaj! kleraj!

Tial prenu ĉi simplan mian verkon,

kian ajn: ho patrona Muzo,

zorgu, ke gxi plidaŭru ol jarcento!

Cui dono lepidum novum libellum
arida modo pumice expolitum?
Corneli, tibi: namque tu solebas
meas esse aliquid putare nugas.
Iam tum, cum ausus es unus Italorum
omne aevum tribus explicare cartis...
Doctis, Iuppiter, et laboriosis!
Quare habe tibi quidquid hoc libelli—
qualecumque, quod, o patrona virgo,
plus uno maneat perenne saeclo!